Organisaties proberen hun bestaansreden te vangen in missie en visie statements. Dit leidt tot heel wisselende resultaten, van heldere oneliners tot ingewikkelde constructies die bijna onleesbaar zijn geworden. Iedereen kent ook vast de hol klinkende missies die aanvoelen alsof ze er achteraf bij verzonnen zijn ‘want je moet een visionaire why hebben’.
Ongeacht of de bestaansreden van een organisatie wel of niet goed omschreven is, als je ‘eraan komt’ dan kan het zomaar zijn dat de helft van het personeel vertrekt.
Stel je voor wat er zou gebeuren als outdoormerk Patagonia dat bestaat ’to safe our home planet’ ineens voor materialen zou kiezen die snel slijten en met grote vervuiling worden geproduceerd?
De bestaansreden van een organisatie is dat wat er nog steeds is als alle mooie woorden ervan af gevallen zijn.
En de bestaansreden is kenbaar in beslissingen die we juist wel of niet maken.
